miércoles, 11 de marzo de 2015

Працую, абяцаю!

Прывітаньне, дарагія сябры!

Вы думалі, я памерла? Ну, не. Прабачце, калі спадзяваліся :Р Усё са мной добра, проста я была ў Польшчы (яшчэ раз), потым былі такія невялічкія праблемы, а ўвогуле я пішу другую кнігу (навіны пра першую хутка), дыплёмную працу сканчваю, рыхтую дакумэнты да магістратуры... Таму Вы мяне ня так часта бачыце (і, можа, гэта файна) :)
Сёньня, каб ведалі, што насамрэч працую, пакажу вам новы вершык:

Siste, viator

Спыніся, падарожнік!
Хоць на хвіліну, спыніся
Там, дзе растуць пралескі
Пад старажытным дубам.
Спыніся, падарожнік, і памятай,
Гледзяючы назад,
Што трава пакрые твае сьляды.


Яшчэ адзін? Бо кораткі? Дооообра, яшчэ адзін :)



Spiritus asper

Адзін! 
Вастрыня, няспаньне.
Два, тры, чатыры,
Адвага, ўсьведамленьне.
Пяць, шэсьць,
Глыбокі ўздых.
Сем!
Аксід. Страх.
Восем, дзевяць...
Чаканьне.
Дзесяць!
Чысты боль, вечны боль.
Адзінаццаць-дванаццаць, трынаццаць, чатырнаццаць!
Падлога, сьмех.
Пятнаццаць-шаснаццаць.
Хата, вёска.
Семнаццаць!
Дзяўчына, каханьне...
Васемнаццаць,
Маці.
Дзевятнаццаць.
Чалавечнасьць... Душа!
Дваццаць!
Вакуум. Цішыня.

Малады чалавек сунуў руку ў кішэню і сыйшоў, бяз слоў.

Чалавек?

Што? Незразумелы? Ну, прабачце.

Да пабачэньня! :)