Працую, абяцаю!

Прывітаньне, дарагія сябры!

Вы думалі, я памерла? Ну, не. Прабачце, калі спадзяваліся :Р Усё са мной добра, проста я была ў Польшчы (яшчэ раз), потым былі такія невялічкія праблемы, а ўвогуле я пішу другую кнігу (навіны пра першую хутка), дыплёмную працу сканчваю, рыхтую дакумэнты да магістратуры... Таму Вы мяне ня так часта бачыце (і, можа, гэта файна) :)
Сёньня, каб ведалі, што насамрэч працую, пакажу вам новы вершык:

Siste, viator

Спыніся, падарожнік!
Хоць на хвіліну, спыніся
Там, дзе растуць пралескі
Пад старажытным дубам.
Спыніся, падарожнік, і памятай,
Гледзяючы назад,
Што трава пакрые твае сьляды.

Яшчэ адзін? Бо кораткі? Дооообра, яшчэ адзін :)

Spiritus asper

Адзін! 

Вастрыня, няспаньне.

Два, тры, чатыры,

Адвага, ўсьведамленьне.

Пяць, шэсьць,

Глыбокі ўздых.

Сем!

Аксід. Страх.

Восем, дзевяць...

Чаканьне.

Дзесяць!

Чысты боль, вечны боль.

Адзінаццаць-дванаццаць, трынаццаць, чатырнаццаць!

Падлога, сьмех.

Пятнаццаць-шаснаццаць.

Хата, вёска.

Семнаццаць!

Дзяўчына, каханьне...

Васемнаццаць,

Маці.

Дзевятнаццаць.

Чалавечнасьць... Душа!

Дваццаць!

Вакуум. Цішыня.

Малады чалавек сунуў руку ў кішэню і сыйшоў, бяз слоў.

Чалавек?

Што? Незразумелы? Ну, прабачце.

Да пабачэньня! :)