Дзякуй вялікі (+ пра помнік Леніну)

Дарагія сябры,

Калі я завяла беларускамоўны блёг, я, шчыра кажучы, не мела паняцця, якім будзе вынік. Па-першае, я не ведала, ці будзе яго чытаць хто-небудзь, акрамя Пашы (о! Прывітанне, Паша! Я ведаю, што ты гэта будзеш чытаць). Па-другое, калі будуць чытаць, думала я, ці будзе людзям прыемна і цікава? Я не ведала, як чытачы будуць ставіцца да таго, што іншаземка піша пра Беларусь, па-беларуску. Я думала, што, можа быць, камусьці будзе крыўдна, або хтосьці будзе лічыць, што не маю права гэта рабіць, таму што я не беларуска, яшчэ, на жаль, дрэнна пішу па-беларуску, і ёсць шмат, чаго не ведаю пра гісторыю, культуру і звычаі Беларусі. Усё ж такі я магу вам сказаць, што я вельмі стараюся навучыцца, я вельмі люблю Беларусь, і я - аптымістка. Таму я і вырашыла завесці гэты блёг. І я больш, чым рада гэтаму.

Я ж кажу, што я аптымістка, але я не магла ўявіць, якой добрай будзе ваша рэакцыя! Пазітыўныя навіны пра блёг ў СМІ, шчырая цікавасць чытачоў, добрыя і мілыя каментары, паведамлення падзякі і падтрымкі, нават пост ад польскага сябра Матевуша... Я не магла чакаць усяго гэтага! :)

Менавіта таму, я хацела вам сказаць ДЗЯКУЙ ВЯЛІКІ за вашу падтрымку!!! Спадзяюся доўга займацца гэтым блёгам, і што вам будзе заўсёды цікава і карысна. Я таму яшчэ вас пытаюся: пра што вы хацелі б чытаць у маім блёгу? Пакіньце, калі ласка, вашыя каментары.

І апошняе, але не менш важна, я хацела б падзяліцца з вамі вершам, які я напісала ў падтрымку Украіны. Калі ласка, прабачце, што ён не на беларускай:

Demolitum est monumentum
Пам'ятник зруйнований

О ні! Це не був дощ своїм гнівом великим,
Не вогонь і не вітер своєю силою,
Ніякий ураган у Києві не дув диким
Насильством. Не впав він бурею підземною.

Пам’ятник, що стояв, як рваний, вічний шрам
Тому, хто заглушив ліру пристрастей милих;
Тому, хто і досі має в Москві свій храм,
Кому століття тому казав мовою інших

Що Вкраїна належить йому; без слів, без бою...
О ні! Це не був дощ своїм гнівом великим,
Не вогонь і не вітер своєю силою,
Він не впав через бурю, через ураган дикий,

Ні через довгий час, через лід, через воду,
А впав він через волю вкраїнського народу.